(Սրբազանը երեկ սատանիստների մասին ինչ -որ ակնարկ արեց ՝ հիշեցի): Սուրբ Պետրոսի տաճարի տակ, մուտքը` տաճարի հետնամասի աջ անկյան ու մի փոքր բարձրում գտնվող սագի մսի տապականոցի միջև ընկած նեղ աստիճաններով:

Հրաշք է նոր հայկական համացանցը: Հրաշալի տարանջատում է ազգայինն ու ապազգայինը, ճերմակն ու սևը, անկեղծն ու կեղծը: Միով բանիվ` ՈԳԻՆ և դուխը:

Կոտայքի մարզպետ Ահարոն Սահակյանը, Աբովյանի մոտ սարսափելի պայթյուն-հրդեհի ֆոնին, հարցազրույց է տալիս ու ասում ամենակարևոր բանը՝ պայթած գազալցակայանն ուներ օրինականության խնդիր...

Հետպատերազմյան Հայաստանում ՆՓ-ի իշխանությունը պահվեց և առ այսօր պահվում է բացառապես ՓՈՂԻ միջոցով՝ որից 5000 լուսե տղաների արյան հոտն է գալիս:

Հարգելի քաղաքացիներ ժամեր առաջ իլխամ հուշարձանիչը հերթական քաղաքական ապտակն է իջեցրել ՀՀ կառավարող խունտայի երեսին։

Ոնց նայում եմ՝ PR-շիկները կամ երկու անգամ են «հեծանիվ քշի՝ շեղենք» sms-ը սխալմամբ ուղարկել կամ ինքն է ամեն օր նույն sms-ը կարդում ու քշում էդ հեծանիվը:

Հիմա ընդդիմադիր դաշտի մի ստվար հատված կգա կասի՝ գնանք պահանջենք այս իշխանություններից, որ լուծեն հրդեհային անվտանգության խնդիրները: Կասեն՝ այսպես ո՞նց կլինի՝ Սուրմալու, զորամաս, գազալցակայան (պահեստ)...

ՀՀ Կառավարությունը լուծարում և փակում է մի եզակի շտեմարան, որտեղ պահվում է 22 միլիոն գիտատեխնիկական գրականություն։

Բայց տեսնենք, թե ինչ է կատարվում նրա շուրջը։

Եթե պատերազմը չլիներ, դու իմ հարսը կլինեիր՝ իմ քաղցր, անուշ, սիրելի հարսը։ Ես քեզ մայր կլինեի, աղջկաս նման կսիրեի, ո՜նց կսիրեի, գլխիս վրա դրած ման կտայի... Դու իմ տունը կլցնեիր աղջկական քնքշությամբ, սիրով, քաղցր խոսքերով, որ թաքուն՝ իմ աչքից հեռու, հնչում են ձեր ննջարանի փակ դռան հետևում, իսկ հետո չարաճճի փայլով ծիկրակում քո խոնարհված, ամաչկոտ կոպերի տակից, դու իմ տունը կլցնեիր դեռ երեկվա արգելված պտուղը գիշերները որպես կյանքի օրենք ճաշակող ու քո «մեղքը» բոլորի աչքերում կարդացող աղջկա ամոթխածությամբ, որ դժվարությամբ տեղի տալով՝ պիտի կորեր կամաց-կամաց կլորիկացող քո փորիկի մեջ։ Եթե պատերազմը չլիներ...